Պետոյի Յիշատակին
Գարահիսար լերան կրծքին՝
Նա էլ ընկաւ վիրաւոր.
Կուրծքը պատռած, սիրտը խոցուած,
Չար թշնամու գնդակից։
Ժայռոտ լեռան լերկ կատարից,
Վա՛ր սլացիր, սեւ արծիւ,
Թեւերդ բաց, լայն թեւերդ
Ու ջիւանին հո՛վ արա։
Խոցուած սրտից մուգ արիւնը,
Կաթիլ կաթիլ կը ծորայ…
Ա՜խ, ջիւանի կեանքն է հասում,
Ցաւոտ կրծքի լայն վէրքից…։
Ժայռոտ լեռան լերկ կատարից,
Վա՛ր սլացիր, սեւ արծիւ,
Թեւերդ բաց, լայն թեւերդ
Ու ջիւանին հո՛վ արա։